Αυτές τις μέρες συζητείται στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, το πολυνομοσχέδιο -έκτρωμα – μαμούθ του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τον τίτλο «μετονομασία της ΡΑΕ σε

Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής κ.λ.π»

Με το νομοσχέδιο αυτό ανοίγονται νέα πεδία κερδοφορίας όσον αφορά το νερό, την ενέργεια και τα σκουπίδια προς όφελος των ομίλων. Η λειτουργία αυτής της ανεξάρτητης δήθεν ρυθμιστικής αρχής και στα νερά αποδεικνύει τη στόχευση της ακόμα μεγαλύτερης ιδιωτικοποίησης αφού έρχεται « να ρυθμίσει το ανταγωνιστικό πλαίσιο, να ρυθμίσει την τήρηση των κανόνων ανταγωνισμού», τη στιγμή που σήμερα δεν υφίσταται ανταγωνισμός.

Δεν ξεχνάμε ότι η σκυταλοδρομία της ιδιωτικοποίησης των νερών, μεταξύ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, ξεκίνησε από το 1992 με τη συνθήκη του Μάαστριχτ, την μετατροπή των ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ σε ΑΕ

και την είσοδό τους στον «ναό» του τζόγου, το Χρηματιστήριο, επί ΠΑΣΟΚ το 1999 και το 2001 και συνεχίστηκε με όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις ενισχύοντας τον εμπορευματικό χαρακτήρα

στην ύδρευση και στην αποχέτευση, σύμφωνα με τους νόμους της αγοράς.

Επίσης δεν ξεχνάμε ότι την ευρωπαϊκή Οδηγία – Πλαίσιο για το Νερό, 60/2000, που πρακτικά δεν αφήνει περιθώρια κοινωνικής τιμολογιακής πολιτικής και στην οποία «πατάει» το νομοσχέδιο της

Κυβέρνησης την ψήφισαν όλα τα Κόμματα που υποκλίνονται στην ΕΕ.

Η εμπειρία από την ιδιωτικοποίηση του νερού σε χώρες της Ευρώπης, μας δείχνει ότι οδήγησε στην αύξηση των τιμολογίων στερώντας τη φθηνή πρόσβαση στους εργαζόμενους και το λαό, την έλλειψη συντήρησης των εγκαταστάσεων και την υποβάθμιση της ποιότητας του νερού και των υπηρεσιών διαχείρισης.

Η Λαϊκή Συσπείρωση δεν τρέφει αυταπάτες. Μετά την ιδιωτικοποίηση του νερού ακολουθεί και η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών των ΔΕΥΑ. Η ΕΥΔΑΠ ΑΕ βρίσκεται ήδη σε τροχιά ιδιωτικοποίησης

από τις προηγούμενες κυβερνήσεις , καθώς λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος , με ευέλικτες εργασιακές σχέσεις , συνεχή μείωση του προσωπικού και όλα τα έργα της έχουν ανατεθεί σε

εργολάβους. Αποτελεί θράσος για την κυβέρνηση να προωθεί μια ακόμα ιδιωτικοποίηση τη στιγμή που ακόμα

η εργατική τάξη και ο λαός θρηνεί τα θύματα της ιδιωτικοποίησης των τρένων. Το νερό δεν αποτελεί εμπόρευμα για να τεθεί υπό τον έλεγχο της ρυθμιστικής αρχής, είναι

βασική λαϊκή ανάγκη, κοινωνικό αγαθό και πρέπει να βρίσκεται κάτω από τον απόλυτο δημόσιο έλεγχο, να παρέχεται φθηνά και σε άριστη ποιότητα στο λαό, στα πλαίσια ενός ενιαίου δημόσιου

οργανισμού διαχείρισης των υδάτινων πόρων της χώρας μας.

Η Λαϊκή Συσπείρωση Θήρας, στηρίζει τον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στη ΔΕΥΑ ΘΗΡΑΣ και των ΔΕΥΑ όλης της χώρας, ενάντια στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση των νερών και

ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ μαζί τους

 Άμεση απόσυρση του απαράδεκτου νομοσχεδίου .

 Άμεση μείωση των τιμολογίων της ΔΕΥΑ Θήρας.