Στο πλαίσιο των συναντήσεων μου με ανθρώπους από την τοπική αυτοδιοίκηση της Σαντορίνης, συναντήθηκα με τη Μαρία Αργυρού, υποψήφια στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές και επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Θήρας. Πρόκειται για έναν άνθρωπο με ενεργή συμμετοχή στα Κοινά του τόπου από το 1979 (!), ενώ η προσφορά της σε δράσεις του νησιού είναι ανεκτίμητη.
Η κ. Αργυρού έχει διατελέσει μεταξύ άλλων κοινοτική σύμβουλος και Αντιπρόεδρος της Κοινότητας Καμαρίου Σαντορίνης, ενώ είναι Πρόεδρος του Περιφερειακού Τμήματος Θήρας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού καθώς και ιδρυτικό μέλος της Τράπεζας Αίματος Σαντορίνης από το 1992 και της επιτροπής αγώνα Θηραίων πολιτών για την ανέλκυση του Sea Diamond.
– Για αυτούς που δεν σας γνωρίζουν, ποια είναι η Μαρία Αργυρού;
– Εγώ είμαι γέννημα θρέμμα της Νιός από γονείς Σαντορινιούς που κατάγονταν από τη Μέσα Γωνιά, το σημερινό Καμάρι. Από το 1979 βρίσκομαι Σαντορίνη. Κατεβαίνοντας είχα στο αίμα μου την ενασχόληση μου με τα Κοινά. Οπότε στην αρχή ασχολήθηκα με το αθλητικό σωματείο της Θύελλας Καμαρίου. Μετά προτάθηκα στο κοινοτικό συμβούλιο του Καμαρίου και συνεχίζω μέχρι σήμερα να παλεύω για τα Κοινά μέσα από διάφορες θέσεις.
Αυτή τη στιγμή είμαι Πρόεδρος του τοπικού παραρτήματος του ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και από τα ιδρυτικά μέλη της Τράπεζας Αίματος Σαντορίνης την οποία ιδρύσαμε το 1992 και βρίσκεται μάλιστα στις πρώτες θέσεις στην Ελλάδα ως τράπεζα αίματος. Και φυσικά εκλεγμένη από το 2010 στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Θήρας.
«Αυτή είναι η άλλη όψη της Σαντορίνης»
Στη συνέχεια της συζήτησης η κ. Αργυρού αναφέρθηκε στη σημαντική προσφορά και δράση της Τράπεζας Αίματος Σαντορίνης,
– Η Τράπεζα Αίματος Σαντορίνης αποτελείται από μία ομάδα ανθρώπων που είναι πάντα ανοιχτή και πάντα διευρύνεται από καινούρια άτομα. Επειδή δεν έχουμε τμήμα αιμοδοσίας στο νοσοκομείο του νησιού πρέπει να έρθει ένα κλιμάκιο από Αθήνα. Κάθε φορά λοιπόν, συντονίζουμε την κάθοδο αυτού του κλιμακίου ώστε να πραγματοποιηθέι η αιμοληψία με τον καλύτερο τρόπο. Ενημερώνουμε τους αιμοδότες, φτιάχνουμε το πρόγραμμα, βλέπουμε σε ποια αιμοδοτικά κέντρα θα πάει το κλιμάκιο για να έχουμε κάθε φορά το καλύτερο δυνατό αποτελέσμα.
Εκτός της αιμοδοσίας είναι και οι προσπάθειες του Ερυθρού Σταυρού για τη συγκέντρωση πραγμάτων για τους σεισμόπληκτους, τους πυρόπληκτους και πλημμυροπαθείς και βλέπεις έναν κόσμο να συμμετέχει ενεργά. Αυτή είναι η άλλη όψη της Σαντορίνης. Βλέπεις ότι οι άνθρωποί της διαθέτουν πραγματικά ανθρωπιά και φιλαλληλία.
– Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την τοπική αυτοδιοίκηση;
– Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την τοπική αυτοδιοίκηση όταν κατέβηκα Σαντορίνη το 1979 τη στιγμή που γινόντουσαν οι κοινοτικές εκλογές. Είχα βέβαια το ενδιαφέρον για το χωριό μου και γενικότερα για το νησί και είχα δώσει κάποια δείγματα μέσα από τη συμμετοχή μου στο αθλητικό σωματείο του χωριού μου. Οπότε μου προτάθηκε να συμμετέχω στις εκλογές. Είναι τιμή μου γιατί όποτε κατέβαινα ήμουνα η πλειοψηφίσσασα σύμβουλος, αλλά επειδή η δουλειά στην τράπεζα απαιτούσε χρόνο, ποτέ δεν ανέλαβα την αντιπροεδρία στην Κοινότητα. Ήμουν μία απλή σύμβουλος αλλά είχα πολλούς τομείς, όπως ήταν ο τομέας του πολιτισμού.
Ασχοληθήκαμε με τον ελεύθερο χρόνο των παιδιών. Παραδίδαμε μαθήματα γλυπτικής, ζωγραφικής, χορού. Το καλοκαίρι είχαμε μαθήματα κολύμβησης. Πηγαίναμε τα παιδιά στην πισίνα για να μάθουν σωστή κολύμβηση. Για εκείνη την εποχή αυτές οι δράσεις ήταν πρωτόγνωρες. Όμως είχαμε τη διάθεση και τη συμπαράσταση του κόσμου. Ήμασταν μία πολύ καλή ομάδα ως κοινοτικό συμβούλιο και για αυτό είχαμε καταφέρει πολλά. Τα παιδιά εκείνης της εποχής είναι πλέον γονείς και έχουν πολύ ωραίες αναμνήσεις.
– Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που κληθήκατε να αντιμετωπίσετε;
– Δυσκολίες υπήρχαν πάντα όσον αφορά τη γραφειοκρατεία, τη χρηματοδότηση κλπ. Εμείς όμως είμαστε άνθρωποι που δεν το βάζουμε κάτω. Αγωνιζόμαστε συνεχώς μέχρι να πετύχουμε αυτό που θέλουμε και θέλουμε να καταλάβει και ο κόσμος το πόσο απαραίτητο είναι αυτό που διεκδικούμε και παλεύουμε να υλοποιήσουμε. Είναι δύσκολο γιατί πολλές φορές βρίσκουμε «τείχος» από πλευράς Πολιτείας.
«Προτεραιότητά μας να αλλάξουμε την καθημερινότητα του δημότη»
– Ποια είναι η γνώμη σας για την τροπή και την εξέλιξη που πήρε το νησί τα τελευταία χρόνια;
– Είναι μία εικόνα που όχι μόνο δεν μου αρέσει, με κουράζει παράλληλα. Γιατί έχει δυσκολέψει τη καθημερινότητα των κατοίκων αυτή η εικόνα του υπερτουρισμού. Και έχω το αίσθημα και τη βεβαιότητα ότι το ίδιο κουράζει και τους επισκέπτες. Αυτοί οι άνθρωποι έρχονται, αφήνουν κάποια χρήματα στο νησί για να περάσουν κάποιες μέρες ευχάριστα και βλέπουν ένα οδικό δίκτυο στα μαύρα του τα χάλια, ένα νοσοκομείο να μην μπορεί να εξυπηρετήσει τον κόσμο και να είμαστε στα επείγοντα περιστατικά 2,3 και 4 ώρες.
Η έλλειψη πάρκινγκ είναι επίσης ένα σημαντικό ζήτημα στο νησί. Η άστατη εικόνα που παρουσιάζει το νησί σε συνδυασμό με την άναρχη οικοδόμηση έχει δημιουργήσει μία τελείως διαφορετική εικόνα της Σαντορίνης. Αυτή τη στιγμή αν δεν είχαμε την Καλντέρα και τις αρχαιότητες στο Ακρωτήρι, ο κόσμος δεν θα ερχόταν στη Σαντορίνη. Και βέβαια να προσθέσω το ζήτημα της ακρίβειας. Δεν το ακούς από καμία άλλη παράταξη. Όμως πρέπει να αγγίζουμε τα ζητήματα που ταλαιπωρούν και εμάς τους μόνιμους και τους τουρίστες.
– Θα μας πείτε λίγα λόγια για το πρόγραμμα της Λαϊκής Συσπείρωσης;
– Σε γενικές γραμμές το πρόγραμμά μας στέκεται στο να αλλάξουμε την καθημερινότητα του δημότη. Από το θέμα της συγκοινωνίας. Δεν επιτρέπεται τον 21ο αιώνα τα χωριά της Σαντορίνης να συνδέονται μόνο με τα Φηρά (κέντρο) και να μην συνδέονται μεταξύ τους. Το χειμώνα η συγκοινωνία να είναι ανύπαρκτη με το τελευταίο δρομολόγιο να σταματάει στις 14:30. Είναι υποχρεωτικό πια να έχει κανείς αυτοκίνητο για να κυκλοφορεί. Και τα λεωφορεία που χρησιμοποιούνται δεν είναι κατάλληλα για τη μετακίνηση των μαθητών. Φέρνουν τουριστικά λεωφορεία, χωρίς χειρολαβές.
Για να μην μιλήσω για τα απαρχαιωμένα σχολικά κτίρια που θέλουν ανακαίνιση, αλλά υπάρχει και αναγκαιότητα κατασκευής νέων σύγχρονων σχολικών συγκροτημάτων. Ζητάμε επίσης ένα νοσοκομείο που να είναι ενταγμένο σε ένα ΕΣΥ που θα παρέχεται υγεία δημόσια και δωρεάν προς όλους, χωρίς καμία επιχειρηματική δραστηριότητα μέσα σε αυτό. Όχι ένα υποστελεχωμένο νοσοκομείο κάτω από την ΑΕΜΥ που όποτε θέλει κάνει 8μηνες ή ετήσιες προκηρύξεις θητείας γιατρού. Αυτά τα πράγματα δεν επιτρέπονται σε μία Σαντορίνη που δέχεται χιλιάδες επισκέπτες το καλοκαίρι.
– Άρα δεν συμφωνείτε με τον τρόπο λειτουργίας του νοσοκομείου;
– Όχι είμαστε αντίθετοι και το είχαμε δηλώσει εξαρχής. Ήμασταν η μόνη δημοτική παράταξη που δηλώσαμε ότι θέλουμε ένα νοσοκομείο που θα είναι ενταγμένο στο ΕΣΥ, υπό την εποπτεία του Υπουργείου Υγείας και ήμασταν αντίθετοι με τη λειτουργία του νοσοκομείου από την ΑΕΜΥ. Δεν σου κρύβω ότι ένιωθα άσχημα που μόνο η παράταξη μας ήταν αντίθετη, αλλά πρέπει να έχεις το θάρρος να πεις την άποψή σου και να την τεκμηριώσεις παράλληλα με όλο το πολιτικό κόστος.
– Πώς μπορεί λοιπόν ο Δήμος να ενισχύσει το νοσοκομείο;
– Καταρχάς με μία πολύ μεγάλη πίεση. Αν η δημοτική αρχή δεν μπορεί να πιέσει το Υπουργείο να στελεχώσει αυτό το «διαμάντι» που το έχει πληρώσει ο θηραϊκός λαός από την τσέπη του και δεν έχει την αντίστοιχη εξυπηρέτηση…Θέλει μία δημοτική αρχή να επιβάλλει, να διεκδικήσει και να απαιτήσει από το Υπουργείο Υγείας την πλήρη στελέχωσή του. Μπαίνει επίσης το θέμα εύρεσης των γιατρών. Δεν το αντιμετωπίζουν μόνο οι γιατροί και οι νοσηλευτές, αλλά και οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι εκπαιδευτικοί, οι λιμενικοί κλπ.
Σε αυτό το ζήτημα των κατοικιών λέμε ότι υπάρχει αναξιοποίητη δημοτική περιουσία. Κακώς όλα αυτά τα χρόνια η νυν δημοτική αρχή δεν αξιοποίησε τη δημοτική περιουσία προς όφελος των υπαλλήλων. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, υπάρχουν απαλλοτριωμένες εκτάσεις όπως είναι η περιοχή του Κάμπινγκ ή οι «στάβλοι» στο Καμάρι που αν πραγματικά υπήρχε πολιτική βούληση θα μπορούσαν να είχαν μετατραπεί σε κατοικίες.
– Σε συνέντευξή σας αναφέρατε ότι φεύγουν οικογένειες από το νησί με σκοπό να εγκατασταθούν αλλού. Ποια πρέπει να είναι η προτεραιότητα του Δήμου προκειμένου ο δημότης να μείνει στο νησί;
-Έτυχε να παρακολουθήσω τη γιορτή λήξης του νηπιαγωγείου στο Καμάρι και άκουσα κάποιους γονείς να λένε ότι εμείς του χρόνου δεν θα είμαστε στη Σαντορίνη. Αυτοί οι γονείς πήραν την απόφαση να έρθουν σε ένα μικρότερο τόπο, να φύγουν από την ταλαιπωρία της Αθήνας και του μεγάλου αστικού κέντρου για να ζήσουν καλύτερα και να προσφέρουν κάτι καλύτερο στα παιδιά τους.
Αυτό δεν το βλέπουν τώρα, γιατί η καθημερινότητα είναι άσχημη, το κόστος διαβίωσης ακριβό, οι υποδομές – που έχουν σχέση με τον ελεύθερο χρόνο των παιδιών τους – είναι ανύπαρκτες ή αν υπάρχουν πρέπει να βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη. Για μία οικογένεια λοιπόν που έχει 2 και 3 παιδιά είναι πολύ δύσκολο να ζήσει στη Σαντορίνη με τη μορφή που έχει σήμερα και αναγκαστικά ο κόσμος φεύγει.
«Το σκουπίδι είναι ο σύγχρονος χρυσός»
– Ένα άλλο μεγάλο θέμα είναι αυτό της χωματερής της Σαντορίνης. Τι ενέργειες μπορούν να γίνουν και τι προτείνει η Λαϊκή Συσπείρωση;
– Το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων είναι για εμάς ένα πολύ μεγάλο θέμα. Δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν το έχει ακουμπήσει καμία κυβέρνηση σοβαρά για να δώσει λύση. Το μεταφέρουν στις τοπικές κοινωνίες και όπως καταλαβαίνεις η τοπική κοινωνία θα έχει πάντα κάποιες διαφωνίες. Θα έπρεπε όλα αυτά τα χρόνια να είχε υπάρξει μία συμφωνία όλων των φορέων. Να έρθει μία επιτροπή από το Υπουργείο, να επιλέξει τον χώρο, να μην φέρουμε καμία αντίρρηση, ώστε να ολοκληρωθεί αυτό το θέμα.
Αυτή τη στιγμή, η χωματερή βρίσκεται σε έναν χώρο που είναι σημείο αναφοράς για τη Σαντορίνη και έχει υπερκορεστεί. Η βρωμιά, τα έντομα και τα τρωκτικά είναι μόνιμες εικόνες στο νησί και δεν δίνεται λύση. Μάλιστα, η σημερινή δημοτική αρχή στο θέμα της αποκομιδής είχε πει ότι θα έβγαζε τους εργολάβους και τελικά με το που ανέλαβε και κάθισε στην καρέκλα πήρε εργολάβους για τα απορρίμματα. Θα μπορούσε κάλλιστα να έχει προσλάβει προσωπικό, να είχε όλα τα απαραίτητα οχήματα και να έκανε τη διαχείριση των απορριμμάτων μόνος του ο Δήμος, χωρίς τη μεσολάβηση των εργολάβων.
Το σκουπίδι είναι ο σύγχρονος χρυσός. Και για αυτό βλέπεις οι μεγαλοεργολάβοι είναι σαν κοράκια πάνω από το θέμα της διαχείρισης των σκουπιδιών. Ο εργολάβος προκειμένου να έχει το κέρδος που θέλει να έχει, παίρνει ανθρώπους κάθε λογής. Δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ο μισθός είναι πάρα πολύ χαμηλός και η δουλειά εν τέλει δεν γίνεται.
Και βλέπεις δίπλα στους κάδους των απορριμμάτων τους κάδους ανακύκλωσης. Ποιος κάνει ανακύκλωση; Πού είναι αυτό το ενδιαφέρον της δημοτικής αρχής να γαλουχήσει τα παιδάκια, να τα δείξει πώς πρέπει να γίνεται η ανακύκλωση. Να παραδίδουν εκείνα μάθημα στους γονείς τους στο σπίτι, ώστε να γίνει πλέον βίωμα το θέμα της ανακύκλωσης.
Π1ρέπει να υπάρξει ένας χώρος μακριά από τον οικιστικό ιστό. Να έχουν συμφωνήσει όλοι, να έχει αναλάβει τις ευθύνες του το Υπουργείο και να ξεκινήσει τη λειτουργία του εργοστασίου με όποια μορφή κρίνεται κατάλληλη.
– Τι μέλημα υπάρχει από τον Δήμο για τα σκουπίδια στο δρόμο;
– Όλη αυτή η κατάσταση είναι στα χέρια του εργολάβου. Ο εργολάβος εκεί που πρέπει να έχει 30 άτομα προσωπικό έχει 20. Και μέσα σε μία Σαντορίνη του καλοκαιριού με τόσους χιλιάδες επισκέπτες και τόσα απορρίμματα δεν μπορεί να ανταπεξέλθει. Λίγα εργατικά χέρια, πολλές επιχειρήσεις, πολλοί επισκέπτες, πολλά σκουπίδια. Επόμενο είναι να βλέπουμε και τους κάδους ξεχειλισμένους, τη δυσωδία και τα τρωκτικά και να βλέπεις αυτό το δυσάρεστο θέαμα που δεν πέφτει μόνο στην αντίληψη τη δική μας, αλλά και των επισκεπτών.
– Η τοποθέτηση περισσότερων κάδων θα βοηθήσει;
– Τουλάχιστον τους καλοκαιρινούς μήνες πιστεύουμε θα βοηθούσε. Αλλά και το καθημερινό άδειασμα και πλύσιμο των κάδων. Δεν μπορούμε να τους βάζουμε και να τους ξεχνάμε. Αυτά είναι θέματα υγιεινής και πολιτισμού.
– Υπάρχει ατομική ευθύνη στο θέμα των σκουπιδιών;
– Έχουμε και εμείς την ευθύνη μας. Και όσο καλύτερα γαλουχημένοι είμαστε μέσα από το σπίτι και το σχολείο μας τόσο λιγότερες τέτοιες εικόνες αντιμετωπίζουμε.
– Ένα άλλο ζήτημα είναι οι διακοπές του ρεύματος. Έχοντας βιώσει το μπλακ άουτ, υπάρχει τρόπος να βελτιωθεί το δίκτυο παροχής ρεύματος;
– Τώρα με τη θαλάσσια διασύνδεση υπάρχει μία αισιοδοξία ότι αυτές οι διακοπές θα σταματήσουν. Πάντως όλο αυτό το διάστημα η κατάσταση ήταν απαράδεκτη. Οι διακοπές της ΔΕΗ καταστρέφουν ηλεκτρικές συσκευές, προκαλούν ζημιές στα ψυγεία με τα τρόφιμα και όλα αυτά που φυλάσσονται, πρόβλημα στην εξυπηρέτηση του κόσμου. Η εικόνα αυτή για αυτόν τον παγκόσμιο τουριστικό προορισμό είναι απαράδεκτη.
– Μπορεί το νησί να γίνει σύμμαχος της πράσινης ενέργειας;
– Εμείς έχουμε πει ξεκάθαρα ότι όλα αυτά τα προγράμματα που έχουν σχέση με την πράσινη ανάπτυξη είναι για να εξυπηρετηθούν κάποιοι συγκεκριμένοι όμιλοι, κάποιοι συγκεκριμένοι φορείς. Έχουμε επιφυλάξεις. Αν πραγματικά δεν υπήρχαν στη μέση αυτά τα συμφέροντα τα οποία εμείς τα διακρίνουμε εξαρχής, θα μπορούσε να βελτιωθεί η κατάσταση. Όμως είναι πάρα πολύ δύσκολο.
– Μπορεί να μπει κάποιο φρένο σε αυτή την αλόγιστη εισροή τουριστών;
– Σαφώς και μπορεί. Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Εμείς ρυθμίζουμε την κίνηση των κρουαζιερόπλοιων. Θα μπορούσε να γίνει μία συνεννόηση με τους εφοπλιστές των κρουαζιερόπλοιων ότι θέλουμε τόσα άτομα κάθε μέρα, τόσα πλοία κάθε βδομάδα. Να μην έρχεται κάθε Πέμπτη ένας μεγάλος αριθμός κρουαζιερόπλοιων και να γίνεται της τρελής και στον λιμάνι του Αθηνιού και στο παλιό λιμάνι και τα τελεφερίκ. Η σημερινή κατάσταση είναι μία εικόνα που μας δυσφημίζει.
– Πάμε στο ζήτημα της άναρχης δόμησης. Ποια είναι η κατάσταση σήμερα και πόσο σημαντική είναι η διατήρηση του παραδοσιακού οικοσυστήματος;
– Είναι απαραίτητο να διατηρήσουμε το χρώμα της Σαντορίνης. Το ίδιο αναγκαίο είναι να διατηρηθεί και ο αμπελώνας. Παρά το γεγονός ότι απαγορεύεται να χτίσουμε στα αμπέλια, τελικά βλέπουμε κάθε εβδομάδα σε κάθε αμπέλι να ξεπετάγεται μία οικοδομή. Πολλές άδειες δεν εκδίδονται από το πολεοδομικό γραφείο της Σαντορίνης, αλλά έρχονται κατευθείαν από το Υπουργείο. Αυτό είναι μεγάλο λάθος για τη Σαντορίνη.
Και βέβαια πρέπει να βάλουμε και έναν ακόμη παράγοντα. Την υποστελέχωση του γραφείου της πολεοδομίας. Πως μπορεί το συγκεκριμένο γραφείο να ελέγξει την κατάσταση όταν υπάρχει ένας μηχανικός και παράλληλα να είναι υπεύθυνο για τη Σίκινο, τη Φολέγανδρο, την Ανάφη και την Ίο. Το γνωρίζουν, αλλά δυστυχώς την κεντρική διοίκηση δεν την ενδιαφέρει. Αν πραγματικά την ενδιέφερε δεν θα έπρεπε μόνο το πολεοδομικό γραφείο να λειτουργεί υπερστελεχωμένο, αλλά και ένα δεύτερο γραφείο να ελέγχει και να καθοδηγεί αυτούς που θέλουν να χτίσουν πάνω στην Καλντέρα ώστε να βοηθάει στην διατήρηση του χρώματος.
Για όλη αυτή την αλλοτρίωση και την αλλοίωση του περιβάλλοντος έχει ευθύνη η Πολιτεία. Αν πραγματικά την ενδιέφερε να κρατήσει το χρώμα της Σαντορίνης που είναι πραγματικά ένα διαμάντι, θα έπρεπε να την διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού.
– Υπάρχει μία μεγάλη συζήτηση για τη μετακίνηση του λιμανιού του Αθηνιού σε άλλη τοποθεσία. Πόσο υλοποιήσιμο είναι αυτό το έργο;
– Η εκτίμησή μας είναι ότι ο Αθηνιός σαν λιμάνι ό,τι ήταν να δώσει το έδωσε. Το λιμάνι αυτό και λόγω της κατάστασης του οδικού δικτύου και της πρόσβασης που υπάρχει προς αυτό δεν εξυπηρετεί πλέον τις σημερινές ανάγκες. Εξυπηρετούσε σίγουρα την εποχή εκείνη που πληθυσμός και επισκέπτες ήταν λιγότεροι. Άρα λοιπόν η αναγκαιότητα ενός νέου λιμανιού είναι επιτακτική. Το θέμα είναι σε ποιο σημείο θα γίνει. Έγινε μία μελέτη, επιλέχθηκαν κάποιοι χώροι και ο χώρος που επικράτησε ήταν η περιοχή του Μονολίθου.
Εμείς δεν είμαστε αντίθετοι στο να γίνει ένα σύγχρονο λιμάνι που να καλύπτει τις ανάγκες των Σαντορινιών και των επισκεπτών. Βάλαμε όμως ως παράταξη έναν προβληματισμό. Θα θέλαμε όταν ήρθε για ψήφιση στο δημοτικό συμβούλιο αυτό το θέμα να υπάρχει μία περιβαλλοντική μελέτη, ώστε να γνωρίζουμε τις τυχόν επιπτώσεις που μπορεί να προκύψουν στις παραλίες της νότιας πλευράς του νησιού. Αυτό δεν έγινε.
– Σχετικά με το κυκλοφοριακό ζήτημα, εσείς πιστεύετε ότι η καλύτερη σήμανση θα βελτιώσει την κατάσταση;
– Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία πολύ μεγάλη κυκλοφορία τροχοφόρων στο νησί. Βλέπουμε ότι είναι πιο πολλά τα αυτοκίνητα από τους ανθρώπους. Υπάρχει ένα κυκλοφοριακό κομφούζιο και δεν υπάρχει διασταύρωση που να μην περιμένει ο οδηγός τουλάχιστον 6-7 λεπτά.
Σε κάποιο δημοτικό συμβούλιο τέθηκε το θέμα των φαναριών. Ο κ. Μαντούσης, ο αντιδήμαρχος, είπε ότι δεν μπορούν να σταθούν στο νησί φανάρια γιατί πρέπει να υπάρχει ένα παρατηρητήριο. Όμως πολύ εύκολα μπορούν να γίνουν σε όλες αυτές τις διασταυρώσεις κυκλικοί κόμβοι. Όλες αυτές οι λύσεις θα ήταν ανάσα για τους οδηγούς. Ειδικά φέτος το καλοκαίρι αυτή την εικόνα να είμαι στην άκρη του δρόμου και να βλέπω μέχρι το τέλος του ουρά με αυτοκίνητα, δεν την είχα ξαναδεί.
Είναι θέματα πάντως που όλα αυτά τα χρόνια θα έπρεπε να είχαν γίνει. Γιατί ούτε μεγάλο κόστος έχουν και αλλάζουν αυτή τη καθημερινότητα, δίνουν ανάσες στον κόσμο. Και βέβαια εδώ την ευθύνη δεν την έχει μόνο ο Δήμος, αλλά και η Περιφέρεια.
– Είναι στα πλάνα του Δήμου οι υποδομές άθλησης;
– Είναι ντροπή το ότι στη Σαντορίνη δεν υπάρχει μία υποδομή για στίβο και ένα κολυμβητήριο. Να είμαστε νησιώτες και να μην ξέρουμε να κολυμπάμε σωστά. Γιατί να μην έχουμε ένα δημοτικό κολυμβητήριο; Έχουμε έλλειψη αθλητικών υποδομών.
Είναι αναγκαιότητα να υπάρξουν και θα πρέπει να δέχονται τα παιδιά, χωρίς οικονομική επιβάρυνση. Να είναι ανοιχτές προς όλους. Αναρωτιέται κανείς αν αυτά τα παιδιά μετά το διάβασμα τους στον ελεύθερο χρόνο τους σε ποιον αθλητικό χώρο μπορούν να πάνε να αθληθούν; Ήμουν παρούσα όταν αυτό το καλοκαίρι είδα παιδιά να σκαρφαλώνουν το συρματόπλεγμα για να πάνε στον αθλητικό χώρο του σχολείου.
– Ένα άλλο σημείο αναφοράς του νησιού είναι τα γαϊδουράκια. Θα ήθελα την προσωπική σας άποψη για τη συζήτηση περί κακοποίησης των ζώων.
– Έχω ζήσει τα γαϊδουράκια από την παιδική μου ηλικία όταν ερχόταν το καράβι στη Νιό και έπρεπε κάπως να μεταφερθούν τα πράγματα και ο κόσμος από το λιμάνι στη Χώρα. Τα γαϊδουράκια και τα μουλάρια είναι όντως ζώα που η δουλειά τους είναι αυτή. Να μεταφέρουν εμπορεύματα και κόσμο. Και αυτό που μεταφέρουν από τον γιαλό των Φηρών τους τουρίστες έχει μία γραφικότητα και εξυπηρετείται και κάποιος κόσμος.
Θα πρέπει όμως να υπάρξει μία εκπαίδευση σε όλους όσους κάνουν αυτό το επάγγελμα ώστε να φέρονται με πιο όμορφο τρόπο στα ζώα. Και βέβαια να υπάρχει μία υποδομή εκεί κάτω (στο παλιό λιμάνι) ώστε τα ζώα στον ελεύθερο χρόνο τους να βρίσκονται σε κάποιο δροσερό μέρος. Τώρα το γεγονός ότι πολλές φιλοζωικές οργανώσεις διαμαρτύρονται γιατί είδαν ας πούμε να δέρνει το ζώο ο αγωγιάτης ή να του μιλάει άσχημα πολλές φορές λέω ότι φτάνει στην υπερβολή. Σε καμία περίπτωση δεν είμαστε υπέρ της εικόνας που είδα προ ημερών στην Ύδρα με ένα γαϊδουράκι να είναι φορτωμένο με ένα μεγάλο ψυγείο και να βλέπεις το ζώο να αγκομάχεται.
– Τι ισχύει σήμερα με την υπόθεση του Sea Diamond;
– Είναι μία πικραμένη υπόθεση. Είμαι από τα άτομα που στήσαμε τη Συντονιστική Επιτροπή Θηραίων Πολιτών για την ανέλκυσή του. Είχαμε την τύχη να πάμε και μέχρι τις Βρυξέλλες να δούμε τον τότε Υπουργό Περιβάλλοντος, τον κ. Δήμα, ο οποίος είχε έρθει στο νησί και μας είχε πει ότι αν θέλουμε την ανέλκυση του Sea Diamond πρέπει να βάλουμε τον πήχη ψηλά. Βάλαμε τον πήχη ψηλά. Πήγαμε στην Αθήνα, στο Υπουργείο. Πήγαμε στις Βρυξέλλες, στο Ευρωκοινοβούλιο. Όλοι είπαν ότι η ανέλκυση πρέπει να γίνει.
Ο αγώνας των Σαντορινιών δεν πρέπει να σταματήσει. Γιατί αυτή τη στιγμή έχουμε μία ωρολογιακή βόμβα μέσα στα νερά της Καλντέρας. Σύμφωνα με στοιχεία που έχουμε τα νερά εξακολουθούν να μολύνονται, καθώς υπάρχουν ακόμα καύσιμα μέσα στο πλοίο γιατί έκανε εικονική απάντληση καυσίμων, όπως αποδείχθηκε. Και όλα αυτά τα καλώδια και οι ηλεκτρικές συσκευές που βρίσκονται μέσα στο πλοίο είναι καρκινογόνα. Κάποια στιγμή θα διαβρωθούν και θα επηρεάσουν τη διατροφική αλυσίδα. Η Πολιτεία πρέπει να πιεστεί και να γίνει η ανέλκυση. Υπάρχουν μελέτες που έχουν αποδείξει ότι είναι εφικτή.
Πέρα από την κατάσταση που δημιουργείται με την παραμονή του κουφαριού μέσα στο λιμάνι είναι και το γεγονός ότι τελικά η Πολιτεία δεν ακουμπάει τον εφοπλιστή. Έχουν επιβληθεί τόσα πρόστιμα. Ούτε ένα ευρώ δεν έχει πληρώσει αυτός ο άνθρωπος. Είναι ένας αγώνας που δεν έχουμε εγκαταλείψει. Τελευταία έχουμε κάνει και μία προσφυγή που περιμένουμε να εκδικαστεί και θέλουμε να πιστεύουμε ότι η Πολιτεία θα ευαισθητοποιηθεί και θα το πάρει απόφαση.
– Θεωρείτε ότι ο Σαντορινιός είναι ένας πολιτικοποιημένος άνθρωπος;
– Τους Σαντορινιούς τους έχω ζήσει από το 1979 που κατέβηκα στο νησί και έχω ζήσει μαζί τους πολλούς αγώνες όπως για παράδειγμα τον αγώνα που έδωσε η συγχωρεμένη Ρένα Γρίβα για το λιμανάκι των Ψαράδων. Ανεξάρτητα από τι μορφή έχει πάρει σήμερα και τι συμφέροντα εξυπηρετεί, τότε ήταν αναγκαιότητα να γίνει ένα αλιευτικό καταφύγιο να πηγαίνουν οι ψαράδες τα σκάφη τους. Ήταν πολύ μεγάλος αγώνας, μέχρι και απεργία πείνας κάνανε.
Το θέμα του Κλειστού Γυμναστηρίου ήταν επίσης αποτέλεσμα αγώνα και αίτημα κυρίως νέων ανθρώπων και μαθητών. Ο Σαντορινιός κόσμος είναι αγωνιστής, όμως οι συνθήκες τώρα δεν είναι αυτές που βοηθάνε στην εγρήγορσή του. Δεν νοείται το νοσοκομείο να είναι σε άθλια κατάσταση. Να γίνονται κινητοποιήσεις και ο κόσμος να μην είναι πολύς.
«Ο αγώνας είναι βρώμικος»
– Πώς αισθάνεστε που είστε η μοναδική γυναίκα υποψήφιος για τον δημαρχιακό θώκο;
– Όλα αυτά τα χρόνια είμαι η μοναδική γυναίκα υποψήφια στο νησί. Δεν μπορώ να πω ότι αισθάνομαι κάπως διαφορετικά. Εγώ εκείνο που θέλω είναι να διαβεβαιώσω κύρια τον γυναικείο πληθυσμό του νησιού ότι εμείς και ως φύλο, έχουμε μία έντονη πρακτική στη διαχείριση των προβλημάτων και είμαστε και πιο αποτελεσματικές σε κάποιες περιπτώσεις. Είναι μια τιμή στη Σαντορίνη στα ηνία του Δήμου να βρίσκεται μία γυναίκα.
– Πώς κρίνετε αυτές τις δημοτικές εκλογές;
– Είναι πολύ κρίσιμες, γιατί βρισκόμαστε σε μία πολύ δύσκολη καμπή που επειδή έχουν βαλτώσει πολλά προβλήματα, αν πραγματικά η επόμενη δημοτική αρχή δεν είναι διεκδικητική και αποφασιστική για να δώσει λύση, πιστεύω η Σαντορίνη θα φτάσει στο τέλος της. Το άλλο ζήτημα είναι ότι δεν δίνεται έντιμος αγώνας. Ο αγώνας είναι πολύ βρώμικος και αυτό με λυπεί.
Θα θέλαμε να μην επικρατήσει η άποψη του «ψηφίζω τον συγγενή» και όχι τον ικανό άνθρωπο που εκτιμώ ότι μπορεί να προσφέρει. Αυτή η νοοτροπία πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να βάλουμε το μυαλό μας κάτω και την ώρα που ρίχνουμε τον φάκελο στην κάλπη να ξέρουμε γιατί το κάνουμε και ποιον θέλουμε πραγματικά να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα μας.
– Ποιο είναι το προσωπικό σας όραμα για το νησί;
– Να γίνει μία Σαντορίνη ανθρώπινη, να μπορεί να φιλοξενεί τους κατοίκους κάτω από ένα άλλο φιλικό πέπλο.
– Τι είναι η Σαντορίνη για εσάς;
– Θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω σαν ένα περιβόλι που μπαίνω μέσα κάθε πρωί και θαυμάζω ό,τι αυτό διαθέτει. Παρότι δεν έχω παιδικά βιώματα στο νησί, έχω μπει στο πετσί με όλους αυτούς τους αγώνες, τη δράση και τη συμμετοχή στα κοινά.
– Ένα μήνυμα που θέλετε να δώσετε;
Είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε την κατάσταση και η Λαϊκή Συσπείρωση είναι αυτή που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολλών και όχι των λίγων. Και με αυτό το κριτήριο ζητάμε την ψήφο του θηραϊκού λαού.
Αναδημοσίευση από το DREAM ON-line / Νίκος Ζαφειρόπουλος